Bellinzona
Bellinzona
| |||||
Suidheachadh | |||||
Dùthaich | An Eilbheis | ||||
Roinn Eilbheiseach | Ticino | ||||
Cànan | Eadailtis | ||||
Co-chomharran | 46° 12 00′ Tuath 09° 01 00′ Ear | ||||
Feartan fiosaigeach | |||||
Farsaingeachd | 19.15 km² | ||||
Àireamh-shluaigh | 17,373 (2010) | ||||
Dlùths | 907.21/km² | ||||
Àireamh fòn | + 41 91 | ||||
Duilleag oifigeil | https://www.bellinzona.ch |
‘S e baile ann an ceann a deas na h-Eilbheis a th’ ann am Bellinzona (IPA: bɛllinˈdzoːna, Fraingis: Bellizone, Gearmailtis: Bellenz, Laideann: Bilitio, Rumantsch: Blizuna). Chaidh am baile a chlàradh airson a’ chiad turas ann an 590, le Grégoire de Tours, is ‘s e ainm Ceilteach a th’ann, bhon fhacal belito (aiteann) san Ghallais.[1] Tha e suidhichte aig 228m os cionn ìre na mara[2] air an àirde an earna h-aibhne Ticino agus aig bun agus Beanntan na h-Alp, anns an roinn (Eadailtis: Cantone) Ticino, 134km air falbh bho Zürich, 219km bho Ghenève agus 146Km bho Bhern, prìomh-bhaile na dùthcha.[3] Tha 17,373 duine a’ fuireach anns a’ bhaile, an 49mh baile na dùthcha a-rèir àireamh-sluaigh.[4] ‘S e Eadailtis an cànan a tha aig a’ mhòr-chuid dhe na daoine ann am Bellinzona.
Eachdraidh
deasaichBhuineadh am baile gu Poblachd Rhodàinia bho 1802 gu ruige 1810.
Daoine Ainmeil
deasaich- Ernst Brugger (1914 – 1998): Neach-poileataigs.
- Marco Baggiolini (1936): Bith-cheimigear.
- Renato Berta (1945): Dealbhadair chamara le Nouvelle Vague.
- Franco Cesarini (1961): Ceòladair.
Iomraidhean
deasaich- ↑ Archiv für das Studium der neueren Sprachen und Literaturen 184, J. Bädeker, 1943, p. 105. Jacob Früh, Geographie der Schweiz, Fehr, 1932, p. 12
- ↑ Mongabay
- ↑ Distance Calculator
- ↑ Bailtean na Cruinne