Aibidil Laidinneach
B’ e aibidil Laidinneach neo aibidil Ròmanach an aibidil as cumanta san t-saoghal. Thòisich e leis na Ròmanaich, a’ tighinn à freumhan ann am Muir Meadhan-Tìre-an-Ear.
Uaine dorcha: Aibidil Ròmanach
A, B, C, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z
Litrichean sònraichte
deasaich- Þ, þ - Thorn (Angla-Sagsais, Fàrothais, Innis-Tìlis, Seann-Lochlannais)
- ß – Es-zet (Gearmailtis)
- Ð – Eth (Angla-Sagsais, Fàrothais, Innis-Tìlis, Sean-Lochlannais)
- Œ, œ
- Æ, æ
- ə – Schwa, mar ann an casan.
- "Mullach" no circumflex – ^ - air a chleachdadh ann an Fhraingis agus Cuimris.
- Cedilla - ç
- Háček – ˇ - air a chleachdadh air connragan agus "e" ann an Seacais.
- Macron - ¯
- Sràc gheur - ´ - air a chleachdadh ann an Gaeilge.
- Sràc mhall (no fada) – ` - air a chleachdadh anns a' Ghàidhlig
- Tilde – ~ - air a chleachdadh air fuaimreag ann am Portagailis, agus air “n” ann an Spàinntis
- Umlaut – ¨ - air a chleachdadh air fuaimreagan anns a’ Ghearmailtis, na cànanan Lochlannach 7c.