|
== Cùl ==
Cha mhòr gun robh am Baile beag Salem a' maireann beò 'san ùine a' leantainn do na deuchainnean. Ged a-mhàin sia mìle bhon chòrsair, bh' am tuineachadh am fàsaich, glè mhì-chunbhalach agus a' fuireach air èiginn, air chruinneachadh leis na coillean (mar sin a' cur eagal air an sluagh, do bhrìgh b' urrainn dham choille airm feargach nan [[Aimearagaich-DhùthchasachThùsanach]], mì-earbsach nam Goill seo a ghabhghoid an tìr an eòlas-dàimh, no eadhon an [[Diabhal]] agus a luchd-ionaid). Dh'èirich connsachaidhean geura am measg an t-sluaigh Salem thar na tìre, cuid mòr dhiubh a bha 'nan tuathanaich bochda gun robh air èiginn a' dèanamh gu leòr a mhaireann beò. Do bhrìgh gheall na Cràbhadairean a chruthachadh [[dia-riaghladh]] air an tìr nuadh seo, thug braise cràbhach sàrachadh ris a' mheasgadh: thug an faireachdainn gu lèir gun àbhachd bhon sluagh mire (do bhrìgh b' obair agus a' moladh Dia na rudan a-mhàin gum bu ceadaichte). Bha an riaghailt am creideimh an là 'na riaghailt de fulang maireannach agus duais glè mhì-chinnteach; do bhrìgh chreid na Cràbhadairean gun robh suidhichte an dàn dhuine mus a b(h)reith, rannsaich iad gu buan airson sanasan timcheall co-dhiù bhitheadh iad air roghnachadh airson [[Nèamh]] no bhith mallaichte ris an [[Ifreann]], ach cha b' urrainn dhan tlachd agus mì-tlachd Dè air leughadh a bhith. Bhrùth na b'fhaide an faireachdainn an creideamh [[fuath-mnathan|gnèithealach]] gun do chùm na Cràbhadairean airson mnathan: bu chòir do na mnathan gu h-iomlan fritheilteach ri am fir a bhith (e am measg an t-sluaigh, i aig an taigh; e a' bruidhinn, i ag èisdeachd; e a' searmanachadh, i a' cluinntinn, 's air adhart.), gun robh, le nàdar, bean na b' coltaiche a cheangladh 'san fhrithealadh an Diabhail na bha fear (do bhrìgh cha robh mnathan ceadaichte a bhith 'nan searmanaichean mar sin b' iad na b' coltaiche a chur an làmhan ris an Diabhal), agus, le nàdar, bu mnathan drùiseil. Agus rinn an faireachdainn am baile bheag rùnan glè dhoirbh a chumail agus bh' air ghabhail ri cho fìrinn am bitheantas na beachdan dhaoine (ceart no ceàrr, math no droch) mu dheidhinn an nàbaidhean. Agus an fìrinn gum b' e linn nuair a riaghail an feallsanachd "bu chòir do clann air fhaicinn ach ciùin a bhith" gu h-àrd; dh'fhulaing daoine-cloinne bho an inbhe aig a' bhun an àradh an comainn. Bha air fhaicinn dèideagan cho faoin agus bha dhì-mhisnich pàrantan cluiche, agus mar sin dh'fhulaing daoine-cloinne à dìth an comais a lorgadh àigh sa' bheatha 's a ghabhail spòrs, ged bha eu-tròcair shònraichte air chàrnadh air caileagan; b' urrainn do balaich a dhol a' sealg, iasgach, rannsachadh a' choille, agus 's tric a dh'fhàs iad foghlainich ri saoir agus gobhan, fad bha caileagan air àrach bho aois bhog a shnìomhadh, a bhrùchd, a fhuaigheal, a fhigheadh, agus am bitheantas a bhith 'nan searbhantan ri am fir-chèile 'gus màthraichean ri am clann. Sheall uile nan teannachaidhean a bhith 'nam cothlamadh airson spreadhadh.
== Ceanglaichean a-mach ==
|
