Nua-libearalas
Tha freumhan nua-libearalas, neo nua-libearalas clasaigeach, [1][2] anns an libearalas eaconomach clasaigeach. Chaidh am facal a chruthachadh aig an Institiud Walter Lippmann ann an 1938 leis an neach eòlas-sòisealach agus eaconamaiche Gearmaiteach Alexander Rüstow, a stèidhich eaconomaidh sòisealta a’ mhargaidh.[3] ‘S e dìreach ath-thuigsinn an libearalas clasaigeach a th' ann an t-ainm, fo bhuaidh smaoineachadh nua clasaigeach air an eaconomaidh. Thathar a’ cleachdadh an teirm ann an dòigh diùltach gearainneach mar is tric an latha an-diugh.[4]
Dùthchannan le poileasaidhean nua-libearalach
deasaichFhuair iomadh dùthaich air feadh an t-saoghail riaghaltasan agus ceannardan poilteataigeach a lean poileasaidhean gu math nua-libearalach eadar 1980 agus 2000, gu h-àraidh ann an Aimearaga-Laideannach agus thall thairis air a' Ghalltachd. Seo liosta ghoirid na dùthchannan agus na ceannardan a chuir poileasaidhean nua-libearalach air bhog aig an àm ud
- An Argantain: Carlos Menem agus Fernando de la Rúa
- Boilibhia: Gonzalo Sánchez de Lozada
- Braisil: Fernando Collor de Mello agus Fernando Henrique Cardoso
- An t-Sile: Augusto Pinochet
- Coloimbia: César Gaviria agus Álvaro Uribe Vélez
- Stàitean Aonaichte: Ronald Reagan
- Meagsago: Carlos Salinas de Gortari agus Felipe Calderón
- Paraguaidh: Juan Carlos Wasmosy
- Pearu: Alberto Fujimori
- Breatainn: Margaret Thatcher
- Uruguaidh: Luis Alberto Lacalle agus Julio Maria Sanguinetti
- A' Bheiniseala: Carlos Andrés Pérez
Iomraidhean
deasaich- ↑ Un recorrido por la economía de la oferta, por Murray Rothbard
- ↑ Qué es el neoliberalismo, por Alberto Mansueti
- ↑ Oliver Marc Hartwich: Neoliberalism: The Genesis of a Political Swearword
- ↑ Brown, Wendy. Edgework: critical essays on knowledge and politics. Princeton University Press, 2005. p. 38