An diofar eadar na mùthaidhean a rinneadh air "Jakob Wassermann"

| CREIDEAMH = [[Iùdhachd]]

}}

 

[[Mac]] fhir-mhalairt bhochd, dh'obraich Wassermann ann am bùth leabhraichean agus bha e na dheasaiche aig an ''Simplicissimus'';<ref>[http://www.theguardian.com/books/2012/dec/06/my-first-wife-jakob-wassermann-review The Guardian]</ref> B' e sgrìobhadair làn ùine a bh' ann bho [[1893]] a-mach agus esan a' fuireach anns [[An Ostair]], an toiseach ann am [[Vienna]] agus an uair sin ann Altaussee, ged an do suidhich e a h-uile càil a sgrìobh e thall san [[A' Ghearmailt|Ghearmailt]]. Bha corra nobhail a sgrìobh e uabhasach fhèin soirbheachail mar ''Die Juden von Zirndorf'' (1897), ''Caspar Hauser oder Die Trägheit des Herzens'' (1908) - mu na làithean mu dheireadh aig Caspar Hauser, a bharrachd air ''Christian Wahnschaffe'' (1919).<ref>Daniela Eisenstein, Dirk Niefanger, Gunnar Och (Hrsg.): Jakob Wassermann. Deutscher, Jude, Literat. Wallstein, Göttingen 2007, ISBN 3-8353-0158-6</ref> Bha e na b' ainmeile anns na [[20an]] agus na [[30an]] nuair a sgrìobh e ''Der Fall Maurizius'' (1928), sgeulachd mu cheartas fillte gu sgiobalta tro nobhail poileis agus a' làimhseachadh ri beatha òige an dèidh a' chogaidh a-staigh sreath trì nobhailean, còmhla ri ''Etzel Andergast'' (1931) agus ''Joseph Kerkhovens dritte Existenz'' (1934).