An diofar eadar na mùthaidhean a rinneadh air "A' Chàisg"

'S e '''a’ Chàisg''' an fhèis as cudthromaiche ann am bliadhna na h-Eaglaise [[Crìosdaidheachd|Crìosdail]]. Is e seo an latha air a bheil muinntir na h-Eaglaise a’ còmharrachadh aiseirigh [[Iosa Chrìosd|Ìosa Crìosd]].

 

'S e an aon rud anns na cànanan Breatannach. Canar ''Pasg'' ann an [[Cuimris]] agus ''Pask'' ann am [[Breatainnis]] agus ann an [[Còrnais]]. Chaidh am facal Breatannach iosaid bhon Laidinn, agus chun na Gàidhlige Àrsaidh, agus am fuaim /p/ air atharrachadh gu Q /kw/ (an Linn Oghaim). Dh'atharraich am fuaim /kw/ gu /k/ ro àm na Seanghaeilge, mar sin ‘s e ''Càisg'' ann an [[Gàidhlig]], ''Cáisc'' sa [[Gaeilge]] agus ''Caisht'' ann an [[Gàidhlig Mhanainn|Gàidhlig Mhannain]].

 

Tha cùisean rud beag eadar-dhealaichte leis an ainm “''Ostern''” anns a' [[Gearmailtis|Ghearmailtis]] neo “''Easter''” sa Bheurla.

 

 

=== Teine na Càisge ===

'S e turlach mòr a tha ann an "Teine na Càisge" a thèid a losgadh oidhche na Càisge. Tha e gu math cumanta anns [[a' Ghearmailt]], anns [[an Òlaind]], anns [[an Danmhairg]] is anns [[an t-Suain]] agus anns na dùthchannan anns na Alpanan.

 

 

=== Ugh na càisge ===

'S e [[ugh]] bruichte a tha ann an ugh na Càisge. Mar as trice thèid a dhathadh, ach uaireannan thèid a sgeadachadh ann an dòigh eile. 'S e tradaisean a tha ann, ugh na Càisge a thoirt do dhuine eile mar ghiftean aig Latha na Càisge. An-diugh bidh na bùthan a’ reic uighean na Càisge à [[seoclaid]] cuideachd.

 

 

=== Eile ===

Ged ’s e sin na cleachdaidhean as cumanta, tha mòran eile dhiubh ann a tha a’ buntainn do ghach àite fhèin. Seo dìreach eisimpleir às an Oberlausitz:

* 'S e seann tràdaisean Sorbach a tha ann an ''Osterreiten'' (Marcachd na Càisge) a tha gu math cumanta an seo. Bidh na fir Caitligeach a’ marcachd bhon bhaile aca fhèin gu eaglais an ath-bhaile Di-Dòmhaich na Càisge. An uair sin bidh aifreann an sin. Anns a’ bhliadhna 2007 bha timcheall air 1700 marcach a’ gabhail pàirt anns an tachartas seo.<ref>Schorch, Marén: "Rituelle und symbolische Inszenierung von Zugehörigkeit. Das sorbische Osterreiten in der Oberlausitz", ann an: Herbert Willems (foillsichear): Theatralisierung der Gesellschaft. Band 1: Soziologische Theorie und Zeitdiagnose, Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften, 2009, duilleag 331-354.</ref> B’ e tradaisean paganach a bha ann, b’ àbhaist do na marcaich a mharcarchd timcheall air na h-achaidhean aca airson “taibhsean a’ gheamhraidh” fhuadach.

<references/>

 

 

{{Link FA|hr}}