An diofar eadar na mùthaidhean a rinneadh air "Coinneach Odhar"
Content deleted Content added
b Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q4955445 (translate me) |
No edit summary |
||
Loidhne 1:
'S e [[fàidh]] a bha ann an Coinneach Odhar, Fiosaiche Bhrathainn.
== FIOSACHD ==▼
Bha na seann Ghaidheil a' creidsinn gu làidir ann am fiosachd no an [[taibhse]]arachd. Gu tric chanadh iad an [[An Dara Shealladh|dà-shealladh]] ris. Bha iad dhen bheachd gun robh daoine àraidh ann aig an robh comas neo-àbhaisteach a bhith a' faighinn eòlais, chan ann a-mhàin air rudan a bha falaichte bho dhaoine eile, ach cuideachd air rudan a bha gu teachd.
Line 9 ⟶ 7:
== Coinneach Odhar ==
Am measg taibhsearan na [[Gaidhealtachd]] b' e Coinneach Odhar Fiosaiche a b' ainmeile. Bha urram aig Coinneach mar fhàidh na dhùthaich fhèin oir bha a chliù mar fhiosaiche air a chraobh-sgaoileadh air fad an Taoibh Tuath, agus eadhon an-diugh cluinnear gu tric iomradh air na rudan neo-àbhaisteach a labhair e.
Line 16 ⟶ 13:
Tha Coinneach air ainmeachadh anns a' phàipear seo mar Keonoch Owir, fìor dhraoidh. Tha ùghdarras bhon Chrùn air a thoirt do shiorram Chrombaidh a chur an sàs airson na h-obrach chronail ris an canadh iad an Sgoil-dubh. Faodaidh e a bhith gun d' fhuair am Fiosaiche droch ainm airson rudan de nach robh e ciontach, ach a rèir lagha nan làithean ud, bha luchd-[[draoidheachd]] air an cur gu [[bàs]], ged nach eil fhios againn ciamar a chaidh do Choinneach.
Co-dhiù, chan eil e coltach gun deach a chliù càil na bu lugha am measg an t-sluaigh aig an àm, no an dèidh sin. Seach gun tàinig na sgeulachdan eile a tha againn mu Choinneach a-nuas tro na linntean le beul-aithris, bha cunnart ann gun deigheadh mòran a chur riutha. Feumar aideachadh cuideachd gu bheil mòran den fhàisneachd a tha air a h-ainmeachadh air Coinneach glè choltach ri fàisneachd
Bhiodh na [[Gaidheil]] eudmhor mu chliù am
Ach a dh'aindeoin sin, chaidh iomradh air fàisneachd Choinnich air feadh na dùthcha, agus tha e glè shoilleir gun robh buaidh mhòr aig an Fhiosaiche air inntinnean an t-sluaigh. Bha aithne aca air cuid de nithean mun do labhair e, agus an uair a thachair rudan àraidh, bha daoine a bha toinisgeil gu leòr den bheachd gun robh seann fhàisneachd, air an robh iad eòlach fada roimhe sin, air a coileanadh.
Mar a thachair a thaobh a' Ghreugaich chliùitich sin, [[Homer]], chan eil fhios le cinnt càite an do rugadh Coinneach, ach b' e beachd a' mhòr-shluaigh gum b' e Baile na Cille ann an [[
Tha caochladh sgeulachdan neònach air an innse mu làithean òige Choinnich. Tha e air a ràdh gun d' fhuair e grèim uaireigin air cloich a bha anabarrach bòidheach an dath is an cumadh, is toll tro meadhan. An uair a bheireadh e sùil troimhpe chitheadh e sealladh air rudan a bha gu teachd.
Line 28 ⟶ 25:
Bha feadhainn a' cantainn gun d' fhuair e a' chlach dhìomhair seo bho thaibhse nighean rìgh Lochlainn. Ceudan bliadhna roimhe sin chaidh am bàta air an robh a' bhean-uasal seo a' seòladh a chall mu chladaichean an iar Leòdhais.
Tha cuid eile ag ràdh gun do thuit e aon là ann an cadal trom, is e na laighe air cnoc, agus nuair a dhùisg e, dh'fhairich e a' chlach chruaidh fodha. Tha cuid eile ag ràdh gun robh e aon là a-muigh air a' mhonadh na aonar, agus gun tàinig e air a' chloich ann an nead fithich. Bha iad a'
Mheudaich cliù Choinnich mar fhiosaiche leis an fhàisneachd a rinn e mu cheannard Chlann Mhic Choinnich, Triathan ainmeil Chinn
Tha e coltach gun deach Coinneach agus Baintighearna Bhrathainn a-mach air a chèile an uair a labhair e mu a fear-pòsta agus 's math dh'fhaoidte mu a deidhinn fhèin, rudan nach bu mhath leatha a bhith cluinntinn. Bha fhios aice nach toireadh am marbh fianais, agus chuir i air gun robh e ri draoidheachd. Chaidh am fiosaiche a chur gu bàs ann am baraille
Bha a' Bhaintighearna am measg an fheadhainn a lean e gus an àite sin. Is ann an uair a bha iad a' magadh air, air an rathad, a thionndaidh e rithe, agus a rinn e an fhàisneachd ainmeil mun cluinnear gu tric fhathast.
"Tha mi a' faicinn", ars esan, "an t-Iarla
Ge b' e air bith cò a chur na briathran gruamach seo ri chèile, thàinig iad a-nuas thugainn tro iomadh linn, agus bha iad air bilean dhaoine fada mun tàinig air teaghlach aosmhor Chinn
Anns a' bhliadhna 1815, an uair a chaochail an Triath mu dheireadh, ged bu duine-uasal e a bha ro
"Rugadh an duine chum carraid mar a dh'èireas na sradan suas", mar sin ag ràdh nach fheum duine fàidh airson innse gum bidh a' bheag no a' mhòr de dhoilgheasan aig gach duine. Ach tha e duilich a thuigsinn ciamar a bha an fhàisneachd seo cho leanmhainneach a thaobh teaghlach Bhrathainn.
Bha an Triath mu dheireadh a bh' ann an Cinn
An uair a chuala e mu a bhàs, sgrìobh e an cumha sin ris an abrar "Lament for the Last Seaforth", anns a bheil e ag ràdh, an dèidh iomradh a dhèanamh air gach trioblaid a thàinig air Ceann-cinnidh Chloinn Choinnich:
Line 54 ⟶ 51:
Ann a bhith a' toirt dhuibh beagan eile de sgeulachdan mun fhiosaiche seo, chan iarradh sinn gum biodh sibh gan gabhail gu lèir mar an fhìrinn oir is dòcha gur e faoineas a tha ann am mòran dhiubh. Ach dh'iarradh sinn gun dèanadh sibh beagan tuigsinn air cò às a dh'èirich na sgeulachdan seo gus an tig sibh gu bhith creidsinn gu bheil dìomhaireachd mhòr timcheall air ur beatha air an talamh agus gu bheil an Cruinne-cè da-rìribh iongantach.
Na bitheadh e a' cur eagail oirbh ach aig a' cheart àm bithibh a' toirt urraim dha. Cha leig sibh a leas a bhith fo eagal anns an oidhche ma chluinneas sibh sgread na caillich-oidhche anns a' choille, no an uair a chì sibh an teine-
A-nis, 's dòcha gu robhas a' faicinn Choinnich mar dhuine neònach na latha, ach cha bhiodh e air a mheas am measg an t-sluaigh mar dhroch dhuine. Bhiodh iad a' coimhead air an taibhsear mar neach aig an robh spiorad a fhuair saorsainn bho gach cleachdadh amaideach, air dhòigh is gun robh comas aige air rudan fhaicinn 's a chluinntinn nach robh aig daoine eile.
Line 60 ⟶ 57:
Rinn Coinneach fiosachd mu bhlàr fuilteach a bha dol a ghabhail àite agus an dèidh a' bhlàir mar a shàsaicheadh am fitheach e fhèin le fuil laoch fad thrì làithean. A rèir beul-aithris, bha grunnan àitean anns am faodadh an cath oillteil seo a bhith air a chur, agus tha aon dhiubh faisg air baile [[Inbhir Nis]]. Aig àm a' Chogaidh Mhòir, chuala na croitearan a bha fuireach os cionn [[Loch Nis]], ann an àite iomallach, crònan eagalach anns an adhar mu mheadhan-oidhche. B' e seo soitheach-adhair Gearmailteach a chaidh air chall air na monaidhean. Am b' iongnadh ged a bhiodh fàisneachd Choinnich Odhair a' tighinn an cuimhne nan croitearan?
Bha aithne aig an Ollamh [[Tormod MacLeòid]], Caraid nan Gaidheal, air an fhiosachd mu theaghlach Dhùn Bheagain, is e sin gun deigheadh Tormod nan Trì Tormod a mharbhadh ann an tubaist an uair a dheigheadh sealltainn air Bratach
Bha an t-Ollamh còir air chuairt ann an Caisteal Dhùn Bheagain anns a' bhliadhna 1799. Thachair do ghobha Gallda a bhith ag obair mun Chaisteal, agus aon là dh'innis e don Ollamh gun robh a' chiste iarainn anns an robh a' bhratach air a glasadh gu bhith air a fosgladh. Bha Tormod an làthair aig àm fosgladh na ciste, agus an taobh a-staigh dhith bha bocsa fiodha den robh fàile ro
Dh'innis e fada ro làimh mu rathaidean mòra is mu rathaidean iarainn a bha gu dhol tarsainn air an dùthaich. "Thig an là an uair a chithear rathad a' dol tro chnuic Shiorrachd Rois bho mhuir gu muir, agus drochaid thar gach uillt. Thig an là an uair a bhios sreath fhada de charbadan a' siubhal eadar Inbhir Nis agus Inbhir Pheofharain, agus chan fheum iad eich gan tarraing."
Line 68 ⟶ 65:
Dh'innis e mu àm anns am biodh fèidh agus caoraich na bu phrìseile ann an sùilean nan uachdaran Gaidhealach na daoine, agus mar a bha sin a' dèanamh nan gleann fàs. "Thig an là a chuireas obair chaorach an crann-treabhaidh a-mach à bith."
Thug e iomradh air an adhartas a thigeadh air obair an
Dh'innis e gum bitheadh bàtaichean a' seòladh bho cheann gu ceann de Ghleann Mòr na h-Alba. Chunnaic e an là a bhiodh glas is iuchair air Tom na h-
Tha iad a' creidsinn gun d' rinn e fàisneachd mu Bhlàr Chùil Lodair. "O, Dhruim
"Thig an là," thuirt e, "an uair a bhios taigh-òil aig ceann gach claise, agus poileasman aig oisinn gach sràide." Chan eil fhios an robh Coinneach a' faicinn a' cheangail làidir eadar an dà rud sin.
Line 88 ⟶ 85:
Feumar a ràdh gun robh an sluagh bho shean a' toirt cus creideis do thaibhsean is do mhanaidhean, ach tha an cuid sgeulachdan is bheachdan ag innse dhuinn gu robh iad geur-mhothachail nan smuaintean air dìomhaireachd na Cruitheachd, air mòralachd an Tì sin a tha ga cumail suas, agus air sòlaimteachd beatha an duine.
Faodaidh an seann bhocsa a bhith meirgeach agus
Biodh a' [[Gàidhlig|Ghàidhlig]] measail agaibh, agus bithibh an-còmhnaidh dìleas do chànain bhur
[[Category:Alba]]
|