An diofar eadar na mùthaidhean a rinneadh air "Daibhidh MacDhùnleibh"
Content deleted Content added
layout, + iw |
Layout |
||
Loidhne 4:
Ri taobh na h-aibhne, a ruitheas eadar Bail’ an t-saoir agus Bothwell ann an [[Siorrachd Lannraig]], lorgar togalach a chaidh a thogail anns an [[18mh Linn]], a’ tabhainn do mhuinntir an àite ionad far am faigheadh obair, rugadh Daibhidh Mac Dhùnlèibh, an darna mhac ann an teaghlach Nèill Mhic Dhùnlèibh, a bha pòsta aig Agnes Hunter. Ged nach b’e ach baile beag a bha ann am Bail’ an t-saoir, dh’fhàs e thairis air ceud bliadhna gu bhith na bhaile meinnearachd agus a’ crochadh air luchd-obrach a thigeadh à Èirinn agus sgìrean air [[Gàidhealtachd na h-Alba|a’ Ghàidhealtachd]] mar an ceudna. Aig an àm a rugadh Daibhidh, cha robh ach 2,000 duine a’ fuireach agus a’ tighinn beò sa bhaile, agus mar thoradh air sin, ’s urrainn dhuinn dealbh fhaighinn nar n-inntinn mar sgìre dhùthchail, iomallach, bheag, aodhaireil. Bheireadh an tìr buaidh nach bu bheag air inntinn òg Dhaibhidh; bhiodh e feumail agus cuideachail dha na dhreuchd a thagh e na b’ an-moiche na bheatha.
An cois Gort a’ Bhuntàta anns na 1790an air Ulbha, far costa Mhuile ann an [[Earra-
Dh’fhàs teaghlach Nèill (Daibhidh agus a bhràithrean agus a pheathraichean) eòlach air cultar nan Gàidheal bho stòras domhainn, beartaich, ’s e sin ri ràdh bho ghlùin an seanmhar. Dh’innseadh i sgeulachdan, agus ghabhadh i òrain Gàidhlig ris an luchd-èisteachd òg. Chunnaic Daibhidh, anns an àm a bha ri teachd bhon taigh bhochd ud, co-shìn eadar cultar nan Gàidheal, far a bheil aithris sgeulachdan agus òrain aig teis-meadhan na beatha, agus cultar nan Afraganach, a chaith am beatha-obrach anns an aon dòigh; agus a’ dèanamh an obair na b’ aotroime agus na bu thlachdmhòire dhaibh. Dh’fhaodmaiad a ràdh gun robh bloigh de thuigse aig inntinn òg ar gaisgich air a’ Ghàidhlig, ged a bha e air a chuairteachadh ri cultar [[Beurla Ghallda|Beurla Gallda]]. Gu dearbh, thugadh (agus bheireadh) tòrr sgrìobhadairean am beachd gur e deagh bhàrr-shampaill cumadh Gall a bhuin ri cultar na [[Galldachd]] a bh’ ann. ’S ann bho bhun-smaoin [[John Knox]] a gheibhear am feallsanachd “beus-obrach Phròstanaich”, agus theireamaid gu deimhinnt gun cuireamaid Daibhidh anns an dream sin.
Loidhne 18:
Leis an adhartais a rinneadh ann an [[cànan|cànanan]] agus [[saidheans]] mus deach e dhan oilthigh, bha fìor uidheamachd cheud-fhàthach aige a-chum foghlam aig ìre na b’ àirde a thòiseachadh. Ann an 1836, aig tòiseach an t-seimeastair, chaidh e fhèin agus athair air cois, eadar Bail’ an t-saoir agus [[Glaschu]], ochd miltean a dh’fhaide, a’ falbh a’ chiad rud anns a’ mhadainn. Fhuair e àite-fuirich ann an Glaschu, ach am broinn ùine bige, thàinig e a-steach air nach robh an t-àite-fuirich iomchaidh dha, agus dh’fhàg e agus a’ sìreadh àite na bu fhreagarraiche. Cha deach mòran ùine seachad gus an do lorg e fear, agus aig a’ cheann thall ghluas e a-steach, agus a’ gabhail còmhnaidh fad a’ chiad sheimeastar ann an Glaschu (ach air saor-làithean).
Rè an cuid foghlaim aige, sheall e claonadh anns na saidheansan, gu dearbh anns an laboratoraidh chuimigich. Bha aige ri caraidean ùra a dhèanamh aig an oilthigh, ach cha robh sin idir na dùbhlan dha. Dh’fhàg e buaidh math agus maireannach air oileanach agus oraidichean mar aon, agus bha e na sgoilear dìcheallach. Fad na h-uine, rinn e meòrachadh air bileag (no duilleag-làimhe) a fhuair e anns an eaglais ann am paraiste ris an deach e, trì miltean air falbh bho Bhail an t-saoir ann an Hamaltan. Leugh e le geur-ùidh, feasgar na Sàbaid àraid air dhàsan a’ bhileag a thogail, gun robh comann teachdaire (no
Às dèidh dha cuireadh fhaighinn gus treanadh a thòiseacheadh ann an Lunnainn, agus a’ dol tro nan deuchainnean gu soirbheachail ge b’e dàil no dhà bho oraidiche no dhà os-cionn obair-ceartachaidh agus siostam measaidh aig a’ chomann, thàinig e tuilleadh is barrachd follaiseach gun robh oileanach air leth comasach nan làmhan. A-rithist, dh’fhàg Daibhidh deagh mhiannan agus buaidh mhòr air gach duine ris an do thachair e ann an Lunnainn. Ach bho àm gu àm, dh’èirich ann an Albannach òg colna agus fearg agus, mar a chùm cuid a-mach, dìorrasach a leithid nach deach a lorg anns a cho-aoiseach. An d’ fhuair e, mar dìleab air nach robhar ag iarraidh, mì-ghnèithealachd bho a shinnsearan Ghàidhealach? An e foinnich pàirt do-sgaradh am-measg nan Gàidheal? Theireadh am-measg cultaran agus a’ beachdachadh oirnn, gu bheil inntinn Gàidheal luath agus dualtach ri tionndadh gu fearg gun rabhadh. Agus lean am faoin-shamhla seo MacDhùnlèibh tro a bheatha uile, ged a chuir e a’ chuid a bu mhotha dhaoine aig fois am-measg a chompanaich, le teò-chridheach agus an nàdar ciùin a ghabh còmhnaidh ann na bu thrice na rinn fearg a-riamh.
Thàinig Daibhidh MacDhùnlèibh gu tìr Afraga ann am Màrt, 1841. Bha ionad a’ mhisean air a stèidhichte bho 1799 ann an sgìre Cape Town, agus mar seo, bha structar agus bunaitean ann air an robh e comasach adhartas a thogail ann an ainm Comainn Mhisein Lunnainn (
Ann an co-dhùnadh, is e cnag na cuise cuimhneachadh gur ann ann an saoghal gu tùr eadar-dhealaichte a bha MacDhùnLèibh a’ tighinn beò bho a cho-aoiseach, ann am Breatann agus thall thairis ann an Aimeireaga, am-measg nam Boer. Chuir e roimhe saorsa a’ libhrigeadh dhaibh uile ris an do thachair e. Chuir e fàilte air na tùsanaich bhochda a thigeadh gu bith caith-bheatha dha, a’ sgaoileadh an t-soisgeil, a’ dèanamh cairdeis maireannach, a’ fosgail Afraga gu malairt, a’ tabhainn leighis dhan fheumachd, a’ togail bhailtean, agus a’ stèidheachadh institiùdan Afraganach, an àite institiùdan Eòrpach. Mar bhlas den mheas anns an do chùm Afraganach e, bhon àm agus am-measg Afraganach an latha an-diugh, seo faclan Andrew Ross anns a’ chaibideil deireannach “David Livingstone: Mission and Empire”:
Thathar an dòchas leis an sgrìobhadair gun do dh’ fhàgadh deagh bhlas de bheatha MhicDhùnLèibh, agus a bhuaidh air Afraga ris nach bu chòir dhuinn a ghabhail gu suarach.
|