A phaidrín do dhùisg mo dhéar

Sgrìobh Aithbhreac inghean Coirceadail an dàn A phaidrín do dhùisg mo dhéar. Rinneadh sa 15mh linn e. Tha e ri lorg anns an Leabhar Deadhan Lios Mòir.

An dàn

A Phaidrín do dhúisg mo dhéar,
ionmhain méar do bhitheadh ort;
onmhain cridhe fáilteach fial
gá raibhe riamh gus a nocht.**

Dá éag is tuirseach atáim,
an lámh má mbítheá gach n-uair,
nach cluinim a beith i gclí
agus nach bhfaicim í uaim.

Mo chridhe-se is tinn atá
ó theacht go crích an lá dhúinn;
ba ghoirid do éist ré ghlóir,
ré h-agallaimh an óig úir.

Béal asa ndob aobhdha glór,
dhéantaidhe a ghó is gach tír:
leómhan Muile na múr ngeal,
seabhag Íle na magh mín.

Fear ha ghéar meabhair ar dhán,
ó nach deachaidh dáimh gan díol;
taoiseach deigh-einigh suairc séimh,
agá bhfaightí méin mheic ríogh.

Dámh ag teacht ó Dhún an Óir
is dámh ón Bhóinn go a fholt fiar:
minic thánaig iad fá theist,
ná mionca ná leis a riar.

Seabhag seangglan Sléibhe Gaoil,
fear do chuir a chaoin ré cléir;
dreagan Leódhuis na learg ngeal,
éigne Sanais na sreabh séimh.

A h-éagmhais aon duine a mháin
im aonar atáim dá éis,
gan chluiche, gan chomhrádh caoin,
gan ábhacht, gan aoibh i gcéill.